 |
| Desolación dun operario ante o lume de 2013 |
Hoxe ás
21:36 horas cúmprense dous anos do
tráxico momento no que na Cima da Arca rebrilaban as primeiras lapas do que remataría sendo o incendio máis grave do 2013 en Galiza e no estado español, tras consumir sen oposición 2.500 hectáreas, levando por diante o Monte Pindo, marismas de Caldebarcos, costa de Quilmas e canón do Xallas, causando ademais danos a vivendas e propiedades.
A Xunta arriscou as vidas de centos de persoas nun operativo de extinción inútil para salvar un só metro cadrado do espazo natural que lle custou aos galegos 14 veces máis que todo o gastara en prevención. Un
auténtico éxito da política forestal da Xunta...
 |
| Incendio de 2013 (NASA) |
2 anos despois deste crime sen culpábeis, a Xunta non levou a cabo nin unha soa actuación de repoboación, restauración nin avaliación da situación. Pola contra,
consentiu que o eucalipto colonizara ás súas anchas o espazo protexido e mesmo permitiu que testaferros de empresas madeireiras os plantaran en parcelas de antigo bosque autóctono. Consentiu o desenvolvemento de actividades ilegais na zona pese a sucesivas denuncias que nunca foron atendidas. E para colmo vetou todas as iniciativas cidadás que buscaban desesperadamente combatir o abandono deste espazo natural,
coma o proxecto de voluntariado SOS Monte Pindo ou a
declaración do Monte Pindo coma Parque Natural... 4 veces.
A Xunta retoma o proxecto dun parque eólico 4 anos despois de que negara a súa existencia
En marzo de 2011
ADEGA e a Asociación Monte Pindo Parque Natural
denuncian públicamente que se estaban a tramitar a ampliación dos parques eólicos inmediatos ao Monte Pindo, unha nova agresión a este espazo natural e a súa área de influencia. Trátanse de varios parques eólicos cuxa concesión sen concurso tivera lugar nos estertores da era Fraga, arredor de 2005, e que logo de anos esquecidos, cando a sociedade comeza a demandar a declaración do Parque Natural, no 2011 volve á carga no seu intento de levalos adiante con permiso de Feijóo.
Ao atoparse cunha resposta contundente contra estas actuacións,
o PP apurou a negar que se foran a autorizar estes proxectos, de paso acusando aos seus detractores de «
atacar ao Goberno galego xerando alarmas gratuítas». A deputada carnotá do PP, Marisol Piñeiro, lamentaba ademais que se «
chegue ao extremo de insinuar que a Xunta vai autorizar este tipo de instalacións nunha zona de especial protección co único obxectivo de atacar ao Goberno galego».
 |
| Proxecto do novo parque |
Todo era mentira. En pleno parón vacacional deste mes de agosto, con nocturnidade e alevosía, a Xunta reactivou a tramitación abrindo o prazo de alegacións do denominado proxecto "
Ruña II" para a implantación de 7 novos aeroxeradores nas inmediacións do Monte Pindo. Trátase precisamente dun dos máis graves dos que o
fraguismo tratou de crear, situase a escasos quilómetros do Monte Pindo e da cunca do Xallas, nos montes da Ruña, cunha afectación directa sobre 5 xacementos arqueolóxicos e sobre zonas propostas para incluír na Rede Natura 2000, coa que linda.
Un directivo de Monte Pindo Parque Natural estivo esta mañá en dependencias da Consellería consultando o proxecto, que é
moi real e resulta ser o mesmo presentado en 2010, inzado de alegacións. O proxecto está á espera dos informes técnicos e do Estudo de Impacto Ambiental, mais cabe pouca dúbida do interese da Xunta en que se aprobe pola porta de atrás e canto antes.
Por iso non queren Parque Natural? A quen tenta enganar a Xunta? De verdade pensaba que no-la ían colar?
As máquinas arrasan a devesa de Anllares
 |
| Asi está hoxe o antigo bosque virxe de Anllares |
Peor sorte correu a devesa de Anllares, último reduto de bosque atlántico da nosa bisbarra, e que resulta ser ademais o máis occidental destas características en Europa, vítima de 3 novos proxectos de minicentrais hidroeléctricas que están destruindo este espazo natural. Nos últimos anos desenvolvéronse varias talas indiscriminadas, apertura de camiños e tendidos eléctricos; agora a Xunta consinte que maquinaria arrase tamén o bosque de ribeira, infrinxindo o artigo 45.3 da Ley 42/2007 que lle obriga a protexer este espazo e a Directiva 92/43/CEE pola presenza de especies de interese comunitario catalogadas no ZEC Carnota-Monte Pindo. O río Xallas reforza asi a súa pouco meritoria primeira praza coma río máis explotado de Galiza, pese a ser o 16º en lonxitude.
