 |
| Tomás Fernández-Couto. Fonte: ECG |
Pois ben, a Xunta a través do seu director xeral de Montes, Tomás Fernández-Couto, asegurou entre outras lindezas que as actuacións desenvoltas polo seu gabinete, denunciadas por procurar tan só o efecto mediático, serviran para atallar "o 90%" das escorrentías e, o máis polémico, a súa arrogancia chega ao extremo de asegurar que a veciñanza e o concello eran culpábeis directos do incendio por, en resumo, non ter o monte limpo.
Esta Asociación quere deixar moi claro que a culpa do incendio que o 11 de setembro destruiu o Monte Pindo non é culpa dos veciños do Pindo, Caldebarcos, Quilmas, Ézaro, Fieiro, Arcos, etc..., e está disposto a ir onde faga falta a defender a honra dos veciños acusados en falso e sen probas. A culpa do incendio é da chispa que o provocou e de que un monte que a Xunta ten a encomenda de protexer estivera absolutamente abandonado. Os veciños somos simples vítimas desta situación.
É insultante que unha administración que acaba de ameazar con durísimas sancións á veciñanza por traballar no Monte Pindo diga agora que o incendio foi culpa dos mesmos por non traballar no dito espazo cando iso lle correspondía á Xunta, que brillou pola súa ausencia. E o peor de todo é que no caso concreto do Monte Pindo existía un importante movemento social que lle estaba a pedir por activa e por pasiva que fixeran algo no espazo para evitar a traxedia que finalmente se produciu ante o seu absoluto abandono.
Sobre as supostas escorrentías evitadas, está claro que a non ser que a Xunta de Galicia teña algún tipo de influencia directa sobre a meteoroloxía é imposíbel que evitaran nada pois só actuaron nunha ínfima parte da superficie, e ademais con medidas estéticas na busca do titular. A día de hoxe máis do 99% do Monte Pindo segue sen ver ningún tipo de actuación, e o que nel pase dificilmente pode ter que ver coa Xunta. A realidade que non poden agochar é que nos poucos días de choiva intensa que se teñen producido desde o incendio produciuse unha auténtica avalancha de cinzas sobre aldeas e bancos marisqueiros, tal e como lle viñamos avisando.
Por outra parte, a Xunta segue sen contestar e ningunha das preguntas que lle levamos feito desde o incendio: nin nos concederon a reunión solicitada en decembro do 2012 e setembro de 2013, nin nos facilitaron o informe técnico favorábel á declaración do Monte Pindo coma Parque Natural que ocultaron deliberadamente ata a data, nin nos contestaron á información que lle solicitamos sobre o custe do operativo de extinción e os investimentos no Olimpo Celta desde o 2013 ata o incendio3.
É obvio que a Xunta está a ocultar as súas miserias para non ter que recoñecer publicamente o notorio fracaso da súa xestión medioambiental, e non conformes con iso incluso está disposto a empregar o convenio franquista que delega nese organismo a xestión do Monte Pindo, titularidade do Concello de Carnota, para empregalo como ariete político e para frear os intentos desesperados da veciñanza por salvalo Olimpo Celta da sentenza de morte á que parece condenado polo desleixo desta Administración.
Mira o debate parlamentar en Youtube