Ano 1956. Estados Unidos e Francisco Franco acaban de asinar un acordo de colaboración entre os dous estados. Máis antes diso o goberno americano esixiulle ao dictador que concedera permiso ás súas forzas aéreas para facer un recoñecemento aéreo de toda a Península. Este proxecto deu como resultado o Voo americano de 1956, unha iniciativa pioneira que tras medio século gardado baixo o máis alto segredo de estado, acaba de desclasificarse. As ortofotos, fotos aéreas moi detalladas do mundo no que vivimos, aínda que hoxe son pan de cada día pola profusión de servizos como Google Maps, daquela eran unha auténtica utopía.
Pois ben, a Asociación Monte Pindo Parque Natural acaba de ter acceso ás imaxes obtidas polos aparellos americanos sobre o concello de Carnota, que agora colgamos en Internet para todos os nosos visitantes. Poucos lembran que hai menos de 60 anos Lira era pouco máis que o Miñarzo e unha enorme duna, que na Gándara de Caldebarcos había media ducia de casas e na de Lariño ningunha, ou que no Pindo apenas estaba comezando a edificarse sobre a antiga lagoa. Estaba a túa casa? Como era entón o teu recuncho favorito? Por onde andaba a xente? Estas, e moitas outras sorpresas, agárdanvos con este ortomapa obtido xusto despois da construción da ponte do Ézaro e da estrada comarcal que cambiaron definitivamente e para sempre o noso contorno. Disfrutádeo.
Pulsa na imaxe para abrir a tamaño completo (JPG, 7,5 MB)
Novas imaxes únicas do Coadoiro
Falando de voos, o dun microcóptero (un helicóptero en miniatura con varias aspas que se utiliza para gravar) revelou novas imaxes rarísimas do Coadoiro do río Xallas, partindo desde o fondo da gorxa granítica e elevándose ata as derradeiras pozas que a auga da ría frustrada do Xallas foi labrando a través dos séculos. As imaxes son de Alberto Castaño e tivemos coñecemento das mesmas vía Juan Ramón Vidal Romaní, que á súa vez coñeceu o proxecto neste blog. Os adxectivos poñédeos vós, nós xa os esgotamos a primeira vez que vimos as imaxes.
Despois dun paréntese pola recente Manifestación, seguimos recibindo multitude de apoios para instar a Xunta a declarar o Parque Natural do Monte Pindo. E a cada un deles debemos darlle as grazas máis sinceiras por incorporarse a unha causa que só pretende que a protección do noso medio natural sexa máis efectiva e útil para que a xente de Carnota e do seu entorno teña máis oportunidades e a súa calidade de vida sexa un pouco mellor cada día.
Asociación Ambiental Senda Nova Outro colectivo de Carballo, que esta fin de semana nos acompañou cunha comitiva na Manifestación, incorpórase así á reivindicación pola protección e o desenvolvemento do Olimpo Celta.
A Asociación Ambiental Senda Nova é unha entidade sen ánimo de lucro de carácter cultural, ambiental, deportivo e prestadora de servizos a mocidade. Conta cunha importante traxectoria no deseño de roteiros pola Costa da Morte e bisbarra asi como actividades conmemorativas de datas como o Día da Árbore, o Día das Montañas, e xornadas de sensibilizaciónque chegan ata Asturies. Desde aquí saudamos unha colaboración que sen dúbida traerá moitos e bos frutos.
AC Mar de Muros
A Asociación Cultural Mar de Muros adire-se á demanda de declaración do Monte Pindo como Parque Natural e participa con vos na defensa do noso património, quer natural (Monte Pindo) quer material e imaterial (navegación tradicional e cultura mariñeira), que é o noso ámbito de traballo. Adiante!
Desde o noso veciño concello do sur recibimos a adhesión dun dos colectivos máis interesantes e activos: A Asociación Cultural Mar de Muros destácase pola súa labor na recuperación da memoria mariñeira tradicional, coa celebración de varios encontros de embarcacións tradicionais na baía muradana asi como as Xornadas da Cultura Mariñeira, que camiñan cara a súa 8ª edición. No 2009 este traballo pola posta en valor da cultura mariñeira culmina coa recuperación dunha embarcación tradicional das que non hai tantos anos estaban cheas as nosas costas, a buceta, por suposto bautizada como Mar de Muros.
AC Monte da Estrela
No verán de 2008, preocupados polo que consideran o ocaso da cultura tradicional do seu concello pola industrialización, nace en Arteixo a Asociación Cultural Monte da Estrela, unha entidade que xurde "como solución para reconstruir esta débeda co pasado". Para cambiar a situación e conseguir que Arteixo comece a potencializar o seu patrimonio cultural, chaman a unirse para salvar un legado que consideran abocado a perderse: inmobles e obxectos mobles de interese artístico, histórico, paleontolóxico, arqueolóxico, etnográfico, científico e técnico, o patrimonio documental e bibliográfico os xacementos e zonas arqueolóxicas e os sitios naturais, xardíns e parques de valor artístico, histórico ou antropolóxico. Loita que extenden agora ao non tan lonxano Monte Pindo apoiando a súa declaración como Parque Natural.
AERCEGSA
A Asociación Española para la Recuperación, Conservación y Estudio del Gusano de Seda Autóctono, remítenos por voz do seu presidente Francisco Xavier Jurado Torres, descendente de galegos, a adhesión dun colectivo de ámbito estatal que desde hai un tempo dedica os seus esforzos á entomoloxía e máis concretamente á recuperación da tradición sericícola e dos especimes autóctonos do verme da seda (Bombyx mori, Morus alba e Morus nigra). Esta tradición desapareceu a mediados do século XX mais arráigase ata os florecentes tempos dos intercambios comerciais en Al-Andalus. Un grupo de entendidos e afeccionados a esta especie négase a deixar desaparecer unha actividade que ata hai relativamente pouco tempo alimentaba moitas familias. Desde o Olimpo Celta desexámoslle a nosa maior sorte das sortes para ese obxectivo tan noble.
APEM
Cando recibimos un apoio deste tipo é cando nos decatamos canto temos que agradecerlle a moitos colectivos sociais cuxo traballo case invisíbel axudan día a día a crear unha sociedade moito mellor para todas e todos. Este é o caso da Asociación Pro-Enfermos Mentais (APEM), que dedica os seus esforzos á plena integración e mellora da calidade de vida das persoas que sufren algún tipo de discapacidade psíquica.
O seu abano de actividades dirixidas a este sector da poboación vai desde o apoio ao acceso ao emprego e á vivenda, a autoaxuda para desenvolveren unha vida diaria o máis normalizada posíbel ou a realización de actividades de lecer e estímulo.
Temos que anunciar que ademais do seu apoio á declaración de Parque Natural, APEM considera que todo o que o Monte Pindo representa supón unha temática idónea para desenvolver certas actividades para as persoas que atenden, asi como a participación nunha charla-debate no programa de radio que os rapaces e rapazas de APEM desenvolven cada mércores en Radio Nordés. Agardamos que axiña poidades ver os resultados desta colaboración.
Charanga Tabernícolas do Leiradal
Como ía faltar o apoio dos máis festeiros! A Charanga Tabernícolas do Leiradalradica a súa base de operacións no Leiradal (Lariño) a cabalo entre os concellos de Muros e Carnota, desde onde organizan o asalto musical de toda xuntanza popular que se preze a golpe dos seus ritmos deseñados para poñer a bailar ata aos máis reticentes. Non podemos deixar pasar a ocasión para rescatar unha desternillante parodia gravada con motivo das Canle Nius da AC Canle de Lira, e protagonizada polo tabernícola Pepe Sacau para saudar desde o alto do Monte Pindo a independencia de Montenegro en 2006.
CES
O Colectivo Ecoloxista do Salnés (CES) leva desde o 1988 defendendo a natureza da comarca do Salnés. Desde entón, levan sen parar desenvolvendo iniciativas de protección, aprezación e divulgación dos valores da zona tales como fiscalización das actuacións con repercusións negativas no medio, propostas para solucionar problemas ambientais, recollida de datos sobre flora, fauna, e litoral, programación mensual de actividades de coñecemento do medio, recuperación de aves feridas, campañas e charlas divulgativas ou a edición de publicacións específicas sobre o medio ambiente do Salnés. Este novo apoio consolida o importantísimo respaldo que temos recibido de todo tipo de colectivos das Rías Baixas.
CIG O apoio da Confederación Intersindical Galega (CIG) á declaración do Parque Natural do Monte Pindo é un tremendo sualto cualitativo e cuantitativo para a nosa demanda, pois significa a adhesión da asociación máis grande de Galiza con máis de 80.000 afiliados e afiliadas. A central sindical nace como tal no ano 1994 coa fusión da INTG e da CXTG, e desde aquela foi medrando ata lograr ser no 2007 o segundo sindicato galego en nº de delegados e acadando a consideración xurídica de sindicato máis representativo. Conta con estrutura orgánica en todas as comarcas galegas ademais dunha estrutura federativa que abrangue todos os sectores da actividade laboral.
Na manifestación do 14 de abril estivo representada polo seu secretario local Xabier Santos.
Fundación Gonzalo López Abente
A muxiana Fundación Gonzalo López Abentenaceu no 2010 para dar a coñecer a vida e a obra de López Abente asi como de outros escritores e poetas na nosa lingua. Acaba de ser declarada de interese galego para premiar o seu traballo pola dinamización cultural de Muxía e o seu entorno, que culminou coa publicación de Bretemada, obra poética inédita deste autor que foi das Irmandades da Fala, do Seminario de Estudos Galegos e mesmo presidente da AELG (da que por certo recibimos recentemente o apoio). A súa prolixa carreira viuse literalmente depurada por un golpe de estado franquista que lle custou a súa carreira xudicial pero que non foi quen de cercenar o seu compromiso coas nosas letras, o que lle valeu a dedicatoria do Día das Letras Galegas en 1971.
Fundación Sen Esquencer
A Fundación Sen Esquencer radícase no Val do Dubra desde onde dedica os seus esforzos á preservación da memoria social, cultural e o entorno ecolóxico. Declarada de interese galego no ano 2007, comunicounos o apoio o seu presidente Fran del Buey, non sen esquecer a última excursión organizada polo seu colectivo na que "case nos come a néboa". Agardemos que, coa súa axuda, se rematen disipando todos os neboeiros que nos separan do noso obxectivo de ver un Monte Pindo máis coidado, desenvolvido e aproveitado para o beneficio de toda a sociedade.
Indicación Xeográfica Protexida Castaña de Galicia
O Consello Regulador da Castaña de Galicia conseguiu no 2009 algo que non hai tantos anos parecía unha utopía: a protección e posta en valor dun ben medioambiental de primeiro orde, como son os castiñeiros e as castañas, de xeito que repercuta na mellor calidade de vida dos que desenvolven a súa actividade arredor destas árbores. Máis ou menos o mesmo que pretendemos na Asociación Monte Pindo: eles conseguiron a súa Denominación de Orixe, e nós queremos conseguir o Parque Natural. E non se pode dicir que lles fose mal, polo que din: foi unha verdadeira lotaría para os 13 produtores acollidos á IXP (entre produtores, distribuidores e procesadores) e sobre todo para o medio natural. Agardamos poder compartir o secreto do seu éxito, coa súa inestimábel axuda mediante a adhesión aun Parque Natural que beneficiará a toda a cidadanía sen distinción.
Parque Natural de la Breña y Marismas de Barbate
Desde terras andaluzas chegounos o primeiro apoio desde un parque natural o propio día da Manifestación, o do Parque Natural de la Breña y Marismas de Barbate (Cádiz), demostrando que o amor polo medio natural e o Olimpo Celta non entende de fronteiras nin latitudes. Convidámosvos a descubrir este parque gaditano declarado en 1989 con máis de 5 mil hectáreas que comprende o maior piñeiral da provincia, sementado para frear o avance das dunas móbiles. E ao igual que o Monte Pindo, tamén conta cunha torre, a del Tajo, para vixiar as costas das invasións marítimas.
Pensión Rústica A Laxe Sen dúbida unha das futuras xoias do Parque Natural será este punto de descanso para os seus visitantes. A Pensión Rústica A Laxe é unha fermosa casa tradicional do Pindo restaurada e posta a disposición de quen queira achegarse a coñecer o noso entorno, ou simplemente pretenda desconectar por uns días da rutina diaria. Conta con 3 habitacións bautizadas bucólicamente Monte, Mar e Río: a primeira ofrece unha vista da ladeira do Monte Pindo, a segunda amosa a paradisiaca praia de San Pedro e a terceira descolga a ollada do visitante sobre o ora bravo ora calmo Rego da Laxe. O seu apoio, que se suma ao conxunto do sector turistico da Costa da Morte representado en APTCM, confirma que desde este sector confían en todas as posibilidades que o primeiro parque natural da Costa da Morte ofrecerá para o desenvolvemento da bisbarra.
PSdeG-PSOE Por último en orde, que non en importancia, chéganos o apoio do Partido dos Socialistas de Galicia, o PSdeG-PSOE. Un apoio que tivemos claro que resultaba para nós fundamental desde os primeiros pasos da nosa andaina, pois representa nada máis e nada menos que a segunda forza política do arco parlamentar galego en número de votantes. Aínda que o responsable carnotán Suso Campos desculpou a asistencia á manifestación do 14-A por contar cun compromiso ineludíbel, transmitiunos que contamos co seu apoio, respaldo que tamén nos prestou José Manuel Pequeño, alcalde de Dumbría, ou Francisco Caamaño, entre outros referentes socialistas.
Grazas a este apoio hoxe podemos dicir que o respaldo da clase política galega é case unánime, pois só resta o do Partido Popular. Agardamos que axiña este último escollo quede superado, pois en breve volveremos reunirnos con Agustín Hernández, Conselleiro de Medio Ambiente da Xunta de Galicia, para facerlle entrega da actualización do documento polo que pedimos que declare o Parque Natural do Monte Pindo asi coma o listado de apoios, cousa á que nos emprazou na última xuntanza que mantivemos.
Os nosos montes non deixan de dar sorpresas, mesmo alén do Monte Pindo que tanto e tanto da de si. Só alonxándose uns quilómetros do macizo, atopámonos cun dos conxuntos de petroglifos máis grande e único de Europa dispersos por todos os monte das ladeiras costeiras do noso municipio. Xa se coñecían dous castros (en Lira e Mallou) que no seu día relacionamos moi directamente co milenario cumio amurallado do Monte Pindo. Mais non era todo.
Estrutura aproximada do sitio Fonte: Manuel Gago
Todo comezou cunha chamada do noso veciño Jordi Tato, que nos puxo sobre a pista dos restos do que pensábamos que sería un castro aínda descoñecido nos montes de Lira. Malia que en 1930 xa Carré Aldao se referira brevemente ao que vimos de descubrir, non é ata pleno século XXI en que a existencia dun novo ben patrimonial, aínda sen sequera catalogar, se revela ante nós nos montes de Lira. Esta fin de semana puxémonos as botas e, acompañados polo xornalista Manuel Gago, que adoita colaborar con nós, e o arqueólogo Luis Cordeiro, que está inmerso en pleno inventario dos bens patrimoniais do concello de Carnota, xunto co propio Jordi e algúns outros curiosos, fomos a dar cun novo amurallamento que que se correspondería, nin máis nin menos, cun posíbel castella tuttiora de apenas 2 hectáreas, a xeito de irmán pequenodo que falamos recentemente no Monte Pindo, de 10 hectáreas. E ao igual que o seu irmán maior, tampouco resgardaba casas, castelos, cabanas nin nada que se lle pareza: estaba baleiro e pechaba un lugar inhóspito.
Carré Aldao xa falou dun forte en Lira Geografía General del Reino de Galicia (1930)
Para seguir ampliando toda a información, nada mellor que este artigo de Manuel Gago no blog Capítulo 0. A relación entre cada un destes enclaves e a estratexia para a defensa das nosas costas por parte dos nosos ancestros segue a darnos cada día máis pistas que á súa vez plantexan novos interrogantes, pero xa temos unha boa noticia segura: o arqueólogo Luis Cordeiro vennos de confirmar que este sitio pasará a estar catalogado e protexido no novo PXOM de Carnota como ben arqueolóxico. E iso sempre é un motivo polo que felicitarnos.
Máis
de medio milleiro de persoas (segundo a estimación da Garda Civil) desafiaron
hoxe unha choiva por veces torrencial, para pedir a Declaración do Parque
Natural do Monte Pindo.
No
medio de cantos como "Monte Pindo, parque natural", "Queremos
salvar o noso Pedregal", "A xente di que si, a Xunta di que
non", ou "Máis inversións, e menos intencións", a manifestación
convocada pola Asociación Monte Pindo Parque Natural percorriu os 3 quilómetros
que separan o Ézaro do Pindo nunha demostración do respaldo que subscita a
proposta para dotar ao Olimpo Celta desa figura de protección e desenvolvemento
substentable da zona.
A
marcha contou co apoio dos alcaldes de Carnota e Dumbría, e foi secundada por
destacados persoeiros da vida cultural, empresarial e política, asi como por un
extenso listado de entidades sociais de todo tipo (que figuran ao pe desta
nota). No remate, que coincidiu cunha esperanzadora saída do sol, liuse o
seguinte manifesto:
MANIFESTO
POLO PARQUE NATURAL DO MONTE PINDO
O
7 de setembro do ano 2010, a
Asociación para a Defensa Ecolóxica de Galiza (ADEGA) e a Sociedade Galega de Historia
Natural presentan unha proposta no Observatorio Galego da Biodiversidade, para
a declaración do Monte Pindo, Parque Natural.
Ao abeiro desta proposta un grupo de persoas concienciadas con ese
sentimento reúnense para crear unha asociación que apoie e defenda esa
proposta. Así é como o 17 de outubro do 2010 nace a Asociación Monte
Pindo Parque Natural, cuxo fin non é outro que apoiar a a declaración
do Monte Pindo como parque natural.
Pensamos os membros da asociación o que moitos galegos e galegas xa viñan
dicindo fai tempo: que xa abonda, que o Monte Pindo non pode seguir abandonado
á súa sorte, que todos xuntos temos que facer algo por recuperalo. Por
outra banda a Xunta de Galiza, o noso máximo organismo, aquel que ten
que mirar polos galegos e todo o seu, tamén ten que mover ficha, non pode
ficar de paparolo ollando como o noso patrimonio natural é destruído.
Nós coidamos que o parque natural é a figura axeitada para a protección
integral do Monte Pindo. Despois de máis dun longo ano de xa duro traballo e
numerosas reunións e encontros a Xunta de Galiza di que tal como está agora
xa está ben protexido.
U-la protección?
O Pedregal sofre devastadores incendios cada década, os vehículos a motor
campan ás súas anchas por toda a serra, atinxindo dano a flora e a fauna e
estragando os camiños tradicionais, o noso patrimonio arqueolóxico é atacado e
saqueado, lembrémonos do ataque vandálico a inscrición de Penafiel.
Este non é desgraciadamente o único acto rexeitábel, pois por todas partes
aparecen pintadas que destruen a beleza natural do Olimpo Celta.
O 4 de febreiro do ano 2012,
a Comisión 7ª do Parlamento Galego ven de rexeitar unha Proposición
non de lei apoiada polos grupos da oposición para instar a Xunta a declarar o Monte
Pindo parque natural, unha vez máis a Xunta volve a rexeitar o criterio de de
numerosos científicos, profesores universitarios, viciños, e ducias de
colectivos sociais e sectoriais.
O Olimpo Celta está clasificado como punto xeolóxico do estado español, polo
seu abrupto relevo de rochas graníticas a rentes do mar. Ten un total de oito
especies de plantas protexidas polo Catalogo Galego de Especies Ameazadas. Tres
especies de fauna protexidas polo Catalogo de Especies Ameazadas, e sete
especies protexidas polo Libro Vermello de Vertebrados de España.
O estado español valorou declarar o Monte Pindo parque natural no ano 1917,
¡levamos 100 anos agardando que se faga realidade! ¡100 anos de oportunidades
perdidas!.
Porque reclamamos o parque natural para o Monte Pindo?
Porque o parque natural pode desenvolver as medidas
necesarias, vixilancia, para a prevención de incendios forestais. O Monte Pindo
é un lugar cun alto potencial turístico, deben fomentarse os usos turísticos e
recreativos sustentábeis, que non fagan minguar a calidade ambiental da área,
nin poñan en perigo a conservación dos seus valores naturais e culturais.
Que se creen partidas e postos de traballo para impulsar e programar
actividades de información, interpretación e educación ambiental e o
recoñecemento do patrimonio natural e cultural, que logren o respecto
imprescindíbel para logralos obxectivos de conservación.
O parque natural pode promove-la salvagarda dos bens e valores históricos,
artísticos, culturais e arqueológicos, porque a Xunta de Galiza está obrigada a
velar pola conservación e restauración nos casos que se requira dos valores
arqueolóxicos histórico artísticos e etnográficos, e en xeral por todas as
manifestacións artísticas que existan nun parque natural.
No ano 2011 presentouse no Instituto Universitario de Xeoloxía Isidro Parga Pondal,
da Universidade da Coruña, a tese doutoral “Xéneses de cavidades graníticas en
ambientes endóxenos e esóxenos”. Foi presentada por Juan Antonio Mayor Rodríguez,
e dirixida polo profesor Juan Ramón Vidal Romaní. Sobre a importancia do macizo
do Pindo o relator da tese é claro: “No
referente a vertente humana e social, cremos que estas formas que acabamos de
estudar deben ser consideradas como monumentos naturais e polo tanto ser
obxecto de especial protección polas autoridades competentes. Ser referentes no
que atinxe a súa xeomorfoloxía granítica, como xa o son noutras partes do mundo
como por exemplo os Yosemites en California, Castle Rock en Idaho, ou Kangaroo Island
en Australia. Son referentes en primeira liña a fervenza do Xallas, os
tafoni-cova e os tafoni-pía, o cume da Moa e ás formas graníticas que se atopan
o longo do seu percorrido. Por todo elo é ben merecida a aspiración a parque
natural como figura legal pertinente de esta zona”.
Hoxe 14 de abril do ano 2012, reclamámoslle a Agustín Hernández, Conselleiro de
Medio Ambiente da Xunta de Galiza, que sen máis dilación declare o parque
natural do Monte Pindo. E isto significa xa.
Reclamamoslle que non peche os ollos a petición dos galegos e das galegas hoxe
aquí xuntados.
Non imos parar ate ter os nosos obxectivos cumpridos.
Máis cedo que tarde o noso soño de ser parque natural vai-ser realidade.
Parque natural XA!
A dez días da Manifestación e á luz dos últimos acontecementos vividos co medio ambiente galego, cada vez notamos máis os ánimos de respaldo á Marcha Monte Pindo coa que agardamos amosarlle a Xunta o argumento que os convenza definitivamente de declaralo Parque Natural.
Os pasos firmes que se veñen dando nos últimos meses confirman que a negativa de sacar adiante a proposta carece dun só argumento. Hoxe podemos anunciar que xa se sumaron case un cento de entidades de todo tipo á demanda cidadá; que contamos co respaldo total dos concellos máis implicados (Carnota e Dumbría); que temos o impulso definitivo de todo o empresariado da Costa da Morte; e sobre todo, que contamos coa adhesión individual de moitísimos milleiros de cidadáns de Carnota, da Costa da Morte e de toda Galicia que queren ver o Monte Pindo máis coidado, desenvolvido e aproveitado para beneficio de todos.
Tendo o vento tan a favor que ata a propia Xunta modulou hai pouco a súa postura. Só nos queda desenvolver un bo papel na foto-finish: que o 14 de abril se convirta nunha auténtica festa masiva de apoio ao Monte Pindo e a un medio natural galego que non vive os seus mellores momentos. Porque a natureza precisa de nós, e nós precisamos da natureza, contamos contigo.
O Parque Natural do Monte Pindo será o primeiro Parque Natural galego que partiu da sociedade. Será o primeiro Parque Natural da nosa querida Costa da Morte, e tamén vai ser un dos potenciais para o seu desenvolvemento social e económico. Pero, sobre todo estamos convencidos de que marcará un punto de inflexión de cara as políticas dirixidas ao noso medio natural, pois amosaremos que as cousas pódense facer ben se se fan coa xente e non de costas á xente.
Todo o anterior comezará a cristalizar ás 12:00 horas do sábado 14 de abril nas inmediacións da célebre fervenza ou coadoiro do Ézaro, desde onde todos e todas partiremos pola estrada xeral ata a Praza da Solaina no Pindo, onde leremos un Manifesto cuxa misión é solicitarlle á Xunta que escoite o berro de PARQUE NATURAL XA!
O percorrido será breve e accesible, por estrada, evitando obviamente que a marea humana invada ningún espazo natural. Haberá autobuses desde as principais cidades galegas, cuxos datos iremos achegando nos vindeiros días. Ademais toda a marcha será amenizada con música e ao remate haberá unha carpa onde ofreceremos un xantar popular a todos os asistentes.
O Monte Pindo ocupará un lugar destacado, como non podia ser doutro xeito, nunha innovadora iniciativa para amosar as marabillas do noso concello ao mundo: A I Mostra de Promoción Local que se desenvolverá os vindeiros días 5, 6, 7 e 8 de abril co lema de "Víndemo Ver", preséntalle a veciños e visitantes unha axenda de catro días pragados de actividades de lecer, cultura e sobre todo promoción dos valores dun concello que o ten todo para converterse nun reclamo nacional.
O Concello de Carnota contou co noso colectivo para dar a coñecer os valores do Monte Pindo a todos os participantes, o que pretendemos acadar o sábado 7 de abril ás 17 horas no Salón de Actos do Concello coa Proxección do documental "Sendeiros ocultos: Roteiro á Moa". Posteriormente teremos unha Charla-coloquio cun convidado que forma parte do órgano de xestión dun parque natural galego, para coñecer o seu funcionamento asi como os inmensos beneficios que esta figura de protección conleva para un territorio.
Xa o domingo 8 de abril, completaremos as actividades dedicadas ao Olimpo Celta cunha Subida ao Monte Pindo acompañados por diversos expertos, que partirá ás 10:00 horas do adro da Igrexa do Pindo, e á que está todo o mundo convidado.
Agardamos que a nosa humilde achega contribúa a divulgar os valores do noso concello e a que a I Mostra de Promoción Local de Carnota sexa un completo éxito. Non temos ningunha dúbida de que así será, en vista do abano de actividades que se lle ofrecen aos participantes: mostra de artesanía, mercado ecolóxico, Ruta BTT, cursos de bodyboard, surf, padel e kayak, a primeira exposición de autocaravanas que se celebra en Galicia, moita música ao vivo e ata demostracións de artesanía en directo (cestería, encaixe, taller de reciclaxe para nenos, olería e debuxo artístico).
Non quedan excusas! Esta semana santa, vémonos en Carnota! E lembrade que o sábado seguinte temos outra cita moi importante na Manifestación para darlle o impulso definitivo ao Parque Natural do Monte Pindo!
