A capela do Monte Pindo, ao igual que practicamente todo o que ten que ver coa historia deste lugar, acabou misturada coas numerosas lendas e mitos do Olimpo Celta, ata o punto de que moita xente chegou a poñer en dúbida a súa existencia. Agora, a carón do que sempre se consideraron os seus restos apareceu unha inscrición verdadeiramente sorprendente, e que xa atraiu a atención de numerosos arqueólogos e historiadores, que nos pediron visitar este lugar.
A capela do Monte Pindo nos documentos históricos
Aínda que non se conserva profusa documentación sobre esta edificación relixiosa situada no Monte Pindo, as pesquisas da nosa Asociación van dando os seus froitos e revelando indicios que nos permiten facernos unha idea cada vez máis rigorosa sobre a importancia deste lugar, que iremos achegando á sociedade segundo vaiamos averiguando máis cousas.
A alusión máis antiga -que teñamos constancia- a unha edificación relixiosa no Monte Pindo data do ano 830. Durante o seu reinado, Afonso II de Oviedo (rei de Galicia) encomendoulle ao Abade Tructinio unha relación das igrexas do seu reino. Neste documento aparece "in Carnota ecclesia Pintani in Sentes": A igrexa da Moa.
Moitos rexistros da época tamén atestiguan o papel do Monte Pindo: "In Carinota cum suo monte sacro" (Celanova, 942) tamén deixa lugar a poucas dúbidas: non só aparece nos documentos relixiosos da época, senón que xa se referían a el como montaña sagrada.