Máis dun cento de persoas achegáronse ao Pindo ao longo do sábado
Rematou o
I Simposium Monte Pindo cunha bagaxe de máis dun cento de asistentes a algunha das actividades programadas durante toda a xornada, e no que unha serie de veciños, estudosos e en definitiva amantes do Olimpo Celta foron debullando diferentes aspectos para axudarnos a comprender a verdadeira importancia deste espazo natural e histórico, evidenciar as súas problemáticas e propoñer entre todos as solucións de futuro.
 |
| Martiño-Fiz explica as propostas de futuro para o Monte Pindo e Carnota |
Achado dunha milenaria inscrición no Campo das Cortes
Comezou por inaugurar o Simposium
Xilberto Caamaño, presidente da Asociación anfitriona, que logo de saudar a todos os asistentes e sintetizar o intenso traballo que desemprega o colectivo, deu a coñecer que voluntarios da Asociación Monte Pindo Parque Natural acaban de descubrir unha inscrición en pedra no Campo de Cortes, que segundo as primeiras hipóteses ten uns mil anos de antigüidade e trataríase da data fundacional da antiga ermida que estaba neste lugar ou ben dunha remodelación posterior. Monte Pindo Parque Natural xa puxo o feito en coñecemento de diversos especialistas na materia, que agardamos que en breve poidan achegarnos máis datos e mesmo visitar a zona para continuar descifrando o texto no seu contexto natural.
Poesía, tradición oral, literatura e xeoloxía, protagonistas da sesión matutina
O veciño de Caldebarcos
Xoán Lestón foi o encargado de botar a rolar o Simposium cun recital poético da súa colleita, sempre coa visión tan próxima e sinxela do día a día das abas do Monte Pindo coa que nos ten familiarizado.
A continuación o escritor
Francisco Xosé Fernández Naval (Chisco) interviu nunha conferencia que versou sobre tradición oral, historia, mitos e lendas neste espazo, sempre tan interrelacionadas.
O profesor
Juan Ramón Vidal Romaní, xeólogo e director do Instituto de Xeoloxía Isidro Parga Pondal, foi o encargado de explicar que é o Monte Pindo desde a perspectiva científica, e os procesos polos cales hai máis de 300 millóns de anos unha inmensa mole magmática se forxa a 26 quilómetros de profundidade e acaba por emerxer en forma de macizo granítico pola erosión da enorme masa de cortiza terrestre que o cubría. Entre os datos máis curiosos que puidemos coñecer do traballo de Vidal Romaní, está o de que o Monte Pindo apenas variou neste tempo, manténdose tal cal era ao emerxer exceptuando pequenas variacións moi superficiais, ou que a fervenza do Ézaro estaba predestinada a ser unha ría como calquera outra das presentes na nosa xeografía, pero non o foi porque as repentinas variacións de altura fixeron que o río Xallas non tivera tempo de labrara unha ría, motivo polo que hoxe temos a coñecida fervenza que cae directamente sobre o mar.
 |
| Lobato asinando exemplares do libro "Máxico Tear Natural" |
A presentación do libro
Máxico Tear Natural do escritor
Xosé Manuel Lobato, evento no que estivo acompañado polo tamén escritor
Miro Villar, continuou na programación debullando un a un os máis de vinte espazos naturais de Galicia polos que o autor viaxa e reflicte nas súas páxinas desde unha perspectiva moi íntima e intensa, entre eles no propio Monte Pindo. Lembramos que a nosa Asociación ten este libro á venda para quen desexe adquirilo, e que a metade dos ingresos son donados ao noso colectivo para axudarnos a seguir coidando e mellorando o Olimpo Celta.
Paisaxe, desenvolvemento económico e debate aberto, na sesión de tarde
Despois dun concurrido xantar, a tarde reservounos novas conferencias, arrincando pola do biólogo
Martiño-Fiz López Lindoso, relator da iniciativa do Parque Natural do Monte Pindo, que salientou que o Parque Natural ten moitisimas vantaxes e ningún inconvinte, pois non vai supor ningunha restricción para os veciños e as actividades económicas do noso concello que non exista xa. Asi mesmo, quixo desmontar algúns prexuízos que se teñen alegado, como a "pouca extensión" (non existe límite de extensión, e aínda que o tivera a extensión do Pindo ocuparía o 5º lugar entre os 8 espazos galegos protexidos na actualidade (7 parques naturais e 1 parque nacional). Tamén afondou no feito de que a veciñanza e os sectores público e privado teñen garantido por lei a participación na toma de decisións do futuro Parque: Ningunha acción orientada a protexer un espazo natural pode estar inconexo da mellora do nivel de vida dos habitantes do seu entorno, o que se coñece como desenvolvemento substentable. Por iso o biólogo foi avaliando todos os factores que poden levar ao desenvolvemento de Carnota e do Monte Pindo, mediante a acción combinada de declaración de Parque Natural, revalorización do agro, turismo mariñeiro e impulso das novas tecnoloxías.
Rematou as ponencias a fotógrafa
Maribel Longueira, que expuxo a súa importante obra fotográfica no Monte Pindo, vinculando os diferentes espazos á tradición oral e lendas que contribuiron a ensalzar o aspecto máxico do Olimpo Celta, que sen lugar a dúbidas aínda estamos comezando a descubrir.
 |
| Debate aberto con todos os poñentes do Simposium |
A continuación, chegou o turno do esperado debate
"Monte Pindo, Parque Natural?", aberto a que todos os interesados puidesen formular libremente as súas reflexións e dúbidas a calquera dos poñentes, o que rematou por ir desgraando unha a unha diferentes cuestións de sumo interese que case poderían, por si mesmo, considerarse unha ponencia máis, pero con ducias de poñentes. Se dalgo serviu o debate foi para constatar algúns dos prexuízos que entre algúns veciños aínda pode haber sobre o Parque Natural, motivados polo descoñecemento e a rumoroloxía intencionada que desde algúns sectores da vida política se puxeron a andar para tratar desesperadamente de contrarestar un sentir moi maioritario, o da necesidade de ser Parque Natural, que día a día atopa menos reticencias entre todos os sectores da sociedade, ao mesmo ritmo que seguimos divulgando e explicando esta proposta.
A nosa actividade foi respaldada por primeira vez polo Concello de Carnota, debuxando unha nova etapa
Malia que o alcalde de Carnota
Ramón Noceda era o chamado a saudar desde a institución municipal aos presentes, este preferiu cederlle a honra a
Merche Díaz, tenente de alcalde e veciña do Pindo, quen agradeceu á Asociación o seu traballo, e aos veciños e poñentes a súa presenza, e chamou a toda a sociedade a volcarse no futuro do noso entorno e das vidas dos que nel se radican, nun momento en que as dificultades son moitas.
Mario Maceiras, secretario da Asociación Monte Pindo Parque Natural, clausurou un Simposium no que colaborou o Concello de Carnota, ADEGA e a Confraría de Pescadores do Pindo, pedindo a unión veciñal na procura do mellor para o Monte Pindo, unha xoia de 300 millóns de anos que, se seguimos dando pasos ben encamiñados, pode converterse nun potencial de futuro para o Pindo, Carnota, a Costa da Morte e Galicia enteira.
A capela do Monte Pindo, ao igual que practicamente todo o que ten que ver coa historia deste lugar, acabou misturada coas numerosas lendas e mitos do Olimpo Celta, ata o punto de que moita xente chegou a poñer en dúbida a súa existencia. Agora, a carón do que sempre se consideraron os seus restos apareceu unha inscrición verdadeiramente sorprendente, e que xa atraiu a atención de numerosos arqueólogos e historiadores, que nos pediron visitar este lugar.
A capela do Monte Pindo nos documentos históricos
Detrás da súa impresionante beleza agóchase unha situación desesperada. O Lirio de Monte ou do Xurés (Iris boisseri) é unha planta endémica do noroeste peninsular, catalogada en perigo de extinción que só se conserva teoricamente nas Serras do Xurés e Santa Eufemia (Ourense), no Courel (Lugo) e, xa dentro da provincia da Coruña, no Monte Pindo. E dicimos teoricamente porque hai un tempo que os expertos dan por desaparecida esta especie do Monte Pindo. Só a poboación integrada dentro dos lindes do Parque Natural do Xurés parece atoparse en relativamente bo estado.
Geófito con bulbo de túnica membranosa. Hojas dimorfas, las inferiores largas, las distales más cortas, de limbo más ancho, transformándose gradualmente en espatas. Tallo terminado en una sola flor, excepcionalmente dos. Corola violácea, divisiones externas con una franja central amarilla y pelos del mismo color.
A Asociación Monte Pindo Parque Natural volve a coller o fouciño o sábado 6 de agosto, como